Głowa pełna sztuki

- Istnieje prawdopodobieństwo, że zawaliłem sprawę – powiedział Krystian wchodząc do biura. W środku był tylko jego szef. Mężczyzna w podobnym wieku. Spojrzał na niego odrywając wzrok od czegoś na swoim komputerze.  - Możesz mówić jaśniej? – Zapytał. - Chodzi o kontrakt z Teatrem… Mężczyzna usiadł zrezygnowany przy biurku. Wzrok szefa kazał mu kontynuować. Opowiedział mu wszystko. Zaczynając od tego jak pojawił się w drzwiach Basi, a kończąc na tym co ostatnio wydarzyło się za kulisami. - Dlaczego uważasz, że wszystko przepadło? - Bo Basia wystawiła mi walizki przed drzwi. Jak przyszedłem wieczorem, żeby porozmawiać z nią, wszystko wyjaśnić, to moje rzeczy czekały na klatce. Nawet nie wpuściła mnie do środka. - Tu nie ma co wyjaśniać… - Ale chciałem to jakoś naprawić… - Krystian miałeś jedno zadanie. Porozmawiać z byłą żoną i przedstawić jej naszą ofertę. Nie miałeś ładować się jej do łóżka. - Łatwo ci mówić. Nasze rozstanie nie należało do najprzyjemniejszych. Kiedy ostatnio ją widzia

 Karuzela ruszyła i już nie dało jej się zatrzymać. Miary zostały zdjęte i pierwsze kostiumy już można było podziwiać. Powstawały ostateczne wersje scenografii. Próby wokalne, taneczne, z orkiestrą. Basia najchętniej rozciągnęłaby dobę, aby tylko móc uczestniczyć we wszystkim. Początkowy stres, który ją paraliżował odpuścił po pierwszej próbie. Kobietę przerażała myśl, że miałaby instruować taką gwiazdę sceny jaką niewątpliwie była Marcelina Księżnik czy Nikodem Panewka, który wcielał się w rolę ojca. A co, jeżeli będzie kazała zrobić studentom z ich rolą coś co podważałoby nauki ich wykładowców? Jakby to o niej świadczyło? I co by odpowiedziała, gdyby ktoś ją o tym poinformował? A jak będzie żądać niemożliwego? Czy aktorzy w ogóle będą chcieli słuchać rad od osoby, która nie jest związana z teatrem? Miała doświadczenie z „dowodzeniem” grupą, ale wtedy przewodziła im w dziedzinie, którą dobrze znała. A co, jeżeli to zawali? Wiele pytań kotłowało jej się w głowie powodując ból brzucha.

 Basia poczuła, że brakowało jej takich spotkań. Ostatnim razem spotkali się w czwórkę chyba miesiąc wcześniej. A wtedy też nie miała za dużo czasu, bo pracowała nad ostatnimi poprawkami Trudnego wyboru. Stawili się wszyscy. Gosia była cała w skowronkach, bo jak się tłumaczyła, spotkała tego jedynego. Chciała go przyprowadzić, ale skoro dowiedziała się, że Basia będzie bez Krystiana nie mogła się wyłamać. Po Michale widać było, że jest wykończony. Na pewno brał jakieś dodatkowe zmiany. Tylko Gabrysia się nie zmieniła. Opowiadała właśnie jak to bliźniaki zaczęły raczkować i trudno ich upilnować. - Tęskniłam za takimi spotkaniami – powiedziała nagle Basia. – Za rozmowami o wszystkim… - Już myśleliśmy, że wymieniłaś nas innych przyjaciół – odpowiedziała Gosia. - Mówisz o teatrze? Faktycznie spotykaliśmy się niemal non stop, ale rozmowy były tylko o jednym. I to był bardzo intensywny czas. Ale musical jest już w całości gotowy, obsada dobrana. Teraz zostały tylko próby i jedziemy z premier