Rozdział 8
Dawno się tak nie denerwowała. Czekała dopiero dwie minuty, ale już myślała o tym, aby uciec. Wydawało jej się, że wszystko jest nie tak. Umówiła się na rozmowę na 18. Było to dla niej na tyle odpowiednia godzina, że nie musiała zwalniać się z pracy i narażać się na kolejne scysje z dyrektorem Kłudczyńskim. Zdążyła wrócić z pracy i się przebrać zanim poszła do teatru. Była dziesięć minut wcześniej i dyrektor Teatru miał jeszcze jakieś spotkanie na mieście. Pani z kasy zaprowadziła ją przed biuro dyrektora i kazała czekać. Zbyt dużo czasu sprawiało, że Basia zaczynała kwestionować swoje decyzje. Może to jednak był błąd, aby w ogóle to wysyłać? Co ona w ogóle powie temu dyrektorowi? I na pewno źle się ubrała. Na tę okazję wybrała białą koszulę i ciemną spódniczkę. Wyglądała jakby ubrała się na jakąś akademię. Może powinna ubrać się bardziej jak artystka? Tylko jak ubierają się artyści? W głowie odtworzyła całą zawartość swojej szafy i stwierdziła, że nic nie pasuje do tego stwierdzen